آه، این ازدواج!

برای مرد عاقبت تفریح ​​و آزادی، برای زن برقراری نظمی که همیشه در طول عمرش می خواست… این مسئله ازدواج چیست؟ /strong>

وقتی از کودکی به تابستان فکر می کنم، کلماتی مانند دریا، خورشید، ساعت خوش و شادی به ذهنم می آید. با افزایش سن، مفهوم عروسی به ناچار به فصل تابستان اضافه شد. با گرم شدن هوا، نه تنها من، بلکه دوستانم نیز شروع به تقویم شلوغ عروسی، بودجه طلایی و جستجوی لباس کردند. مراسم حنا، مهمانی های مجردی و بیرون بردن یک دختر از خانه جای خود را در میان تجربیاتی که در تابستان اثر خود را به جا می گذارد، باز کرده است.

در طول تعطیلاتی که به سرعت به پایان رسید، مستقل از من در مورد رابطه خودم تحت عنوان ازدواج بحث شد. دوستان تازه ازدواج کرده ما که قسمت کوچکی از ماه عسل خود را با ما گذرانده بودند، بارها تاکید کردند که ازدواج چه مفهوم زیبایی است. از دوست پسرم در مورد احساساتش در مورد ازدواج پرسیده شد و پاسخ ها و افکار او این بود: “اما ازدواج واقعا زیباست.” در برابر استدلال پیچیده ای که می توان آن را با جمله زیر خلاصه کرد، باطل شد.

می خواستم برخی از مشاهدات و افکار خود را در حالی که موضوع در دستور کار است با شما در میان بگذارم. هدف من، مثل همیشه، این است که به شما کمک کنم خودتان را بهتر بشناسید و بر این اساس بهترین تصمیم را بگیرید.

شاید شما با نظرات من موافق نباشید، اما اگر به نکاتی که با آنها مخالف هستید فکر کنید و یک بار دیگر به واقعیت خود متقاعد شوید، باز هم احساس می کنم به وظیفه خود عمل کرده ام. مایلم بدانید که اگر بتوانید با همسر یا شریک آینده خود در مورد موضوعات ذکر شده در این مقاله صحبت کنید و درمورد آنها صحبت کنید، این را برای خودم یک موفقیت حساب خواهم کرد.

این مسئله ازدواج چیست؟

در فرهنگی که ما در آن زندگی می کنیم، ازدواج نماد گذار به یک زندگی منظم برای مرد است، جایی که جوانی و اسراف پشت سر گذاشته می شود و او آماده تشکیل خانواده و مسئولیت پذیری است. ازدواج برای زنان به معنای پایان دادن به یکی از اساسی ترین کارهایشان در زندگی است. مساوی است با ایجاد یک محیط خانه قبل از مادر شدن، جایی که فرد بتواند خانه پدری خود را ترک کند و رئیس خانه خود شود. بنابراین، وقتی صحبت از ازدواج به میان می آید، تصویری که ظاهر می شود کم و بیش است. برای مردان پایان تفریح ​​و آزادی است و برای زنان برقراری نظمی است که در تمام عمرش خواسته است.

البته این اکثریتی است که وقتی به سراسر کشور نگاه می کنم می بینم. جدای از این تعمیم، دیدگاه ها و سبک های زندگی بسیار متفاوتی وجود دارد. می توان در مورد دیدگاه های مختلف صحبت کرد، از جمله زوج هایی که بدون ازدواج با هم زندگی می کنند، آنهایی که تنها زمانی به ازدواج فکر می کنند که موضوع بچه ها مطرح می شود، کسانی که ازدواج را تنها به عنوان یک امضا می بینند و هیچ معنایی به آن نمی دهند. ، کسانی که ازدواج را غل و زنجیر می پندارند و وقتی ذکر می شود در جهت مخالف می دوند. قول می‌دهم در هفته‌های آینده همه این تفاوت‌ها را با جزئیات بررسی کنم و می‌خواهم توجه شما را به الگوهای رفتاری که اکثریت می‌دانم جلب کنم.

پسر مال ماست، دختر مال ما

اگر بالای 25 سال دارید، مطمئن هستم که سهم خود را در مراسم عروسی داشته اید. به آخرین جشن مجردی که شرکت کردید یا داستان های آن را از دور گوش دادید فکر کنید.استریپرهایی که با این فکر دعوت شده بودند “این آخرین سرگرمی شماست”“کی دوباره اینطور دور هم جمع می شویم؟” نوشیدنی‌ها فرو ریخت، سفرها به بلگراد برای بردن دختران در کلوپ‌های شبانه برای آخرین بار… از داماد احتمالی، “ما حسین را هم از دست دادیم، نمی‌دانم نفر بعدی کیست؟” انگار شما را به جهان دیگری می فرستند… البته این واکنش ها فقط یک سر طیف هستند.

البته نامزدهای داماد هستند که با دل و خانواده در آرامش هستند و به سر سفره عقد فرستاده می شوند و می گویند “بالاخره مرد شد”، “چه خوب زندگی اش را جمع کرد”، ” او همیشه می خواست تشکیل خانواده دهد.” اما حتی در این مواقع هم این حس همیشه تلخ و شیرین است… “آیا ازدواج درست است؟” همیشه عموهای مقاومت منفعل وجود دارند که خود را به این دلیل سرزنش می کنند.

وضعیت برای زنان کمی متفاوت است:

یک فضای جشن پر از حسادت در تمام سازمان هایی که قبل از عروسی برای دختران برگزار می شود حاکم است. دستور جلسه؛ لباس های حنا، انتخاب اکسسوری برای عروس و تیمش، مو، آرایش، گل، عکاسی… همه هیجان زده اند…

وقتی افراد متاهل به تعطیلات و برانچ‌هایی که با زوج جدید می‌روند فکر می‌کنند. آنهایی که هنوز مجرد هستند سعی می کنند از طریق معشوقه های خود یا دوستان داماد درس هایی برای عروسی خود بیاموزند. البته گروهی نیز، هرچند بسیار اندک، معتقدند که همه اینها غیرضروری و بی معناست. با این حال، از آنجایی که در هر عروسی یک، حداکثر دو نماینده از این گروه وجود دارد، فضای عمومی جشن از بین نمی رود. طبل ها می کوبند، زنان در حال رقصیدن شکم هستند، شاهزاده خانم ها از لانه پرواز می کنند.

خوب یا بد، این واکنش‌ها و موقعیت‌ها برای زن و مرد در یک چیز مشترک است: تصور از ازدواج به عنوان یک دوره جدید که در آن یک دوره به پایان می‌رسد، یک هویت پشت سر گذاشته می‌شود و عادت‌های قدیمی پایان می‌یابد. و اگر از من بپرسید، این دقیقا نقطه شروع مشکل است.

مشکل چیست؟

براساس اطلاعات اداره کل جمعیت و امور شهروندی وزارت کشور، در سال ۱۳۹۵ تعداد ۱۲۵ هزار و ۱۶۴ نفر و در سال ۱۳۹۶ نیز ۱۳۶ هزار و ۸۰۸ نفر طلاق گرفته‌اند. وقتی این رقم را با تعداد افرادی که ازدواج می کنند مقایسه می کنیم، از نظر آماری می بینیم که به طور متوسط ​​از هر چهار ازدواج، یک ازدواج پایان بدی دارد. بنابراین تابستان امسال، یکی از چهار زوجی که در مراسم عروسی با آنها می رقصید، به احتمال زیاد نمی توانند روی یک بالش ازدواج کنند. این بخش قابل محاسبه مشکل است.

بخش دیگری که قابل محاسبه نیست، فریب است

و البته ناشادهایی که نه طلاق می‌گیرند و نه به همسرشان خیانت می‌کنند، اما با درماندگی آموخته‌شده‌شان بخشی از مشکلات زناشویی می‌شوند…

من در این مرحله کنجکاو هستم که در مورد افکار شما … فکر می کنید آیا نهاد ازدواج در جامعه ما مشکلی دارد؟ آیا شما جزو یکی از این سه گروهی هستید که گفتم؟ اگر قبلاً ازدواج نکرده اید، به عنوان یک زن یا مرد، آیا با کلیات بالا موافق هستید؟ چیزی از خودت پیدا میکنی؟ فکر میکنی ازدواج کنی؟ چه نوع زندگی زناشویی را پیش بینی می کنید؟

هدف من این است که در هفته‌های آینده این مشکلات و منابع آنها را به طور عمیق بررسی کنم، مطابق با بازخوردی که از شما دریافت می‌کنم، و یافتن پاسخ برای سؤالاتی را که باید هنگام ساختن از خود بپرسید را برای شما آسان‌تر کنم. این تصمیم حیاتی.

اولین قرار ملاقات در Kelle Paçacı